Egun, gizartean, arlo sozial zein pertsonalean, funtseko helburua da bidezko bakea; gerra ez ezik, diskriminazioa, biolentzia eta zapalkuntza gaitzesten duen bakea, pertsona ororen duintasuna errespetatzen eta bermatzen duena giza eskubideak oinarri. Beraz, bake-bidean, nahitaezkoa da gatazken konponbide baketsu eta zuzena. Helburu horretan, funtsezkoa da hezitzaileek premia hori funtsezkotzat hartzea, ikasleen garapen integrala bermatzeko eta egungo munduaren erronkei erantzuteko.

Azken urteetan gero eta sarriago, gatazkaren konponbide ez-bortitzaren heziketa du ardatz Bake Hezkuntzak. Horren arrazoi nagusiak honako hauek dira: batetik, gobernuz kanpoko eta bestelako hainbat erakunde Bake Hezkuntzari zegozkion eta dagozkion hainbat gai sakonki jorratzen aritzea (hezkidetza, garapenerako hezkuntza, ekologia, etab.); bestetik, Bake Hezkuntzak berariazkoa du indarkeriarik gabeko gatazka-konponbidea, bertan jorratzen baitira, era positiboan, hezkuntzako gaiak. Gainera, jarrera ez-bortitzak aportazio berriak egin ditzake, bakea “gerrarik ez” edo “gatazkarik ez” bezala ulertzen duten korronteetatik aldenduta.

Gatazkari aurre egiteko indarkeria zuzena gaitzesten da, baina ez dira bestelako aukerak ezagutzen. Horrela, indarkeria da gatazkari irtenbidea emateko ohiko modua, eta, maiz, sumisio eta ihes egiteko jarrerak nagusitzen dira. Horregatik, Bake Hezkuntzaren erronka nagusia gatazkan bizitzen erakustea eta gatazkarako heztea izango da. Honako gai hauek hartzen dira, batik bat, kontuan: gatazkari ikuspuntu positiboa ematea, gatazkak aztertzen ikastea eta haien konplexutasunaz jabetzea eta irtenbideak aurkitzea.